Maar verwonder je slechts. Een oud cliché en vreselijk irritant omdat hij zo de kern raakt. Precies over dat ergeren en irriteren gaat deze blog. We ergeren ons momenteel groen, geel en blauw aan van alles. Maar zodra we ons ergeren geven we al onze kracht weg en hul je jezelf en negativiteit en stress. Zonde, want die kracht heb je juist nodig om een andere koers te kiezen.
We gaan een vraag en antwoord spel spelen. Pak je grootste ergernis of irritatie(1). Een collega, een familielid, de politiek, de kloof tussen arm en rijk, mensen denken niet na over…. Heb je ‘m? Mooi. Dan gaan we nu beginnen.
Vraag 1: Schrijf je ergernis uit. Waar erger jij je precies aan?
Voorbeeld:
Je ergert je enorm aan het gedrag van een collega. Hij (of zij) komt altijd te laat op een afspraak. Omdat het zo vaak gebeurt erger jij je groen en geel aan dit gedrag. Hij kan toch het fatsoen opbrengen om op tijd te komen? Dat lukt jou ook, dus waarom hij niet?
Vraag 2: Welke norm, waarde of overtuiging zit er onder jouw ergernis verstopt?
Hieronder zou de norm/overtuiging verstopt kunnen zitten van: “Je toont respect als je op tijd op de afspraak verschijnt.” De meetlat is hier dan: op tijd komen is respect tonen, te laat komen is geen respect tonen. De meetlat legt jouw norm neer; zo hoort het volgens jou. Maar de realiteit is anders. Het verschil tussen jouw norm en de werkelijkheid geeft je stress (ergernis).
Jouw norm en de realiteit verschillen in het voorbeeld: hij hoort op tijd te komen maar is feitelijk te laat voor het afgesproken ontmoetingstijdstip. In dit geval ontstaat er misschien wel een dubbele ergernis; hij voldoet 1) niet aan jouw meetlat en 2) jij denkt dat hij door te laat komen geen respect voor jou toont…
Vraag 3: Is de norm/overtuiging waar?
Is jouw norm/overtuiging de absolute waarheid; de enige waarheid die er mogelijk is? Waarschijnlijk voel je hier al nattigheid. Er is geen enkele absolute waarheid. Er zijn miljarden mensen op deze aardbol en niemand heeft DE waarheid in pacht.
We denken dat overigens wel gezien alle heftige discussies en spanningen in de wereld. Omdat we hardnekkig geloven dat wat wij denken absoluut waar is, verzanden we in een oeverloos spelletje van argumenten uitwisselen. Bekijk een gemiddelde talkshow; we luisteren niet echt naar elkaar, maar zijn onze eigen standpunten aan het uitwisselen. Daarna worden we verontwaardigd omdat anderen onze standpunten niet delen. Hoe kunnen ze zo stom zijn!
In het voorbeeld is het niet per definitie waar dat als hij te laat komt hij geen respect heeft voor jou. Als je de persoon op de man af zou vragen of hij respect voor je heeft, zou het zomaar zo kunnen zijn dat hij diep respect voor je heeft.
Vraag 4: Nu je weet dat jouw waarheid niet DE waarheid is, maar slechts jouw waarheid, wat ga je dan vanaf nu anders doen?
Even terug naar je ergernis uit vraag 1. Je weet nu dat de norm onder jouw ergernis niet de absolute waarheid is. De meetlat van goed en fout die jij hebt neergelegd is een zelfbedachte lat. Iemand anders zou zo maar een hele andere meetlat kunnen hanteren.
De meetlat kan je dus heerlijk overboord gooien. Zodra je die keuze ook echt maakt en de lat loslaat, is gelijk je ergernis als sneeuw voor de zon verdwenen. Die meetlat is namelijk jouw bron van stress; en dus niet die ander die te laat komt. Die laat alleen maar zien dat je een meetlat hanteert die niet gedeeld wordt door de ander.
Zodra je jouw meetlat loslaat, is je ergernis weg.
Let op! Als jouw meetlat je alleen maar plezier geeft, gooi ‘m dan vooral niet overboord. Koester hem dan!
Vraag 5: Wat doe je nu in jouw nieuwe wereld zonder die meetlat?
Stel dat je de meetlat van op tijd komen echt overboord gooit, welke wereld ontstaat er dan voor jou? Je zou er voor kunnen kiezen om zelf wel op tijd te willen komen omdat het jou een fijn gevoel geeft. Is de ander er ook al? Wat fijn! Is de ander te laat? Jij hoeft je niet meer te ergeren. Je zou in de tussentijd een dankbaarheidsoefening kunnen doen omdat je zomaar een paar minuten ‘me-time’ cadeau krijgt. Of je zou om je heen kunnen kijken en zien wat je nog niet had kunnen zien omdat je bezig was op tijd te komen. Of…. Je raadt het al, er ontstaan een legio mogelijkheden. Je kunt zomaar doen wat je energie en plezier geeft.
De les te leren
Besef dat alles wat jij denkt – bewust en onbewust – niet de absolute waarheid is. Elk oordeel dat je hebt over jezelf en anderen is slechts jouw oordeel. En niet dé algemene waarheid. Probeer voor jezelf eens uit wat er gebeurt als jij je oordeel loslaat. Welke wereld ontstaat er dan?
PS:
Deze blog is ook niet de absolute waarheid. Neem het dus vooral ook niet klakkeloos aan als waarheid. Ga het voor jezelf onderzoeken en ervaren. Als je tot de conclusie komt dat het voor jou werkt, ga er dan mee aan de slag. Vergeet dan niet de blog te delen in je netwerk, misschien hebben anderen er ook wat aan. En als je tot de conclusie komt dat het helemaal niks is, vergeet dan lekker deze blog 😉
(1) Lees anders ook eens deze blog over onze grootste ergernissen
